“Ik start de dag met een bakkie koffie. Dan staan er al een aantal projecten klaar om vorm te geven: logo’s, magazines, flyers. Vaak is er een huisstijl waar je je aan moet houden – in de details kun je je creativiteit kwijt.

“In het begin deed ik simpele opdrachten. Toen ik een logo mocht ontwerpen, zag dat er goed uit. Nu mag ik dat vaker doen en kan ik m’n expertise ontwikkelen.

“Ik ben afgestudeerd als grafisch vormgever. Ik heb een half jaar stagegelopen bij een sportmarketingbureau – betaald werk was er niet, want de markt was erg overspannen. Ook m’n gezondheid liet me in de steek: ik heb taaislijmziekte, waardoor ik snel longinfecties oploop. Ik heb zeker een jaar thuisgezeten. Toen het UWV hulp bood, kon ik na een week bij MEO terecht.

“De eerste week viel ik al met m’n neus in de boter, want er was een beerpong-toernooi. Ik dacht: oh, dit is ook wel een gezelligheidsbedrijf. Feestjes halen de druk eraf en je leert je collega’s kennen. Iedereen is erg betrokken, je bent hier geen nummertje. Bij m’n vorige werk was tijd geld – en dat merk je.

“Ik werk nu 24 uur per week en hoop dat uit te bouwen, maar m’n ziekte gooit steeds roet in ’t eten. Gelukkig is daar begrip voor. Met een baan raak je niet in een isolement, maar ben je onderdeel van de maatschappij. Ik ben trots dat ik hier werk!”